‘Mijn recepten in een praktisch en simpel boekje, wil je dat voor mij doen? Het zijn er maar een paar, niet zoveel hoor’, vroeg Erie la Fontaine (1932) aan Ria Waccary en zette al haar innemendheid in, ‘op verzoek van mijn kinderen en vrienden.’ Zo is het begonnen. De auteur weet al jaren hoe excellent haar kookkunsten zijn en hoe heerlijk haar Indische gerechten en snacks smaken. Naast haar recepturen in ‘Vrienden Voor Het Eten’ die ze vaak uit haar hoofd beschrijft blijkt Erie la Fontaine tevens begenadigd en enthousiast verhalenverteller. Ze voedde de nieuwsgierigheid van de auteur en gaf steeds meer inkijkjes in haar boeiende en fascinerende leven dat zich tot 1965 afspeelde in voormalig Nederlands-Indië en daarna in Nederland. Telkens opende ze weer een nieuw laadje met verhalen: belangwekkend, informatief, geestig, soms ontluisterend maar zeker ook optimistisch. Rode draad? Overleven. Resultaat? Negentig jaar verhalen over leven. Zeker weten dat ook u ze de moeite waard vindt om verteld te worden?

Bron: Titelbank (ongeredigeerd)